تاثير جوش شیرین در جیره طیور

تاثير جوش شیرین در جیره طیور
جوش شیرین یا بی کربنات سدیم، یک ترکیب شیمیایی با کاربردهای فراوانی در تغذیه دام و طیور می باشد. جوش شیرین اگر چه خاصیت بازی (قلیایی) ضعیفی دارد ولی دارای خاصیت بافری مناسبی بوده و با جلوگیری از تغییرات شدید pH به حفظ تعادل اسید- باز بدن جانداران (دام و طیور) کمک می نماید. امروزه استفاده از موادی با خاصیت بافری برای حداقل رساندنی اثرات منفی اسیدی شدن جیره های غذایی امری ضروری می باشد، به همین دلیل مصرف مواد بافری مانند جوش شیرین در تغذیه دام و طیور بسیار مرسوم شده است. در فصل های گرم سال می توان تا یک سوم نمک جیره طیور را با جوش شیرین جایگزین نمود.
از جوش شیرین دامی گاهی اوقات برای افزایش کیفیت پوست تخم مرغ یا مقابله با اثرات ناشی از استرس گرمای استفاده می شود. بی کربنات سدیم می تواند در وقوع نقرس از طریق ساخت ادرار قلیایی مؤثر واقع شود، که همراه با سطوح بالای کلسیم می تواند یک واسط مناسب برای تشکیل سنگ های کلیوی باشد. جوش شیرین هم اکنون در مرغداری های گوشتی اکثر کشورهای دنیا استفاده می شود که مقدار مؤثر جوش شیرین در حدود ۲ تا ۳ کیلوگرم در یک تن دان می باشد.
کاربرد جوش شیرین برای طیور گوشتی
- کاهش تأثیر منفی استرس گرمایی:
بر اثر استرس گرمایی دفع میزان زیادی کربن دی اکسید بواسطه تنفس (له له زدن)، تعادل اسید و باز بدن طیور را به هم زده و با قلیایی شدن خون (الکالوز) پرنده ، کلسیم یونیزه خون که برای استخوان سازی و ساخت پوسته تخم مرغ ضروری است، کاهش پیدا می کند.
- پیشگیری از بیماری آسیتدر طیور
- بهبود رشد و افزایش ضریب تبدیل
 - بهبود کیفیت بستر:
با جایگزینی بخشی از نمک جیره با جوش شیرین دامی، مصرف آب توسط ماکیان تا حدود زیادی کاهش یافته و مشکل رطوبت بالای بستر برطرف می شود..
- بهبود اثر بعضی از داروهای ضد کوکسیدیوزی:
مصرف همزمان موننسین و سالینومایسین به همراه جوش شیرین، باعث افزایش اثر این داروها می گردد.
کاربرد جوش شیرین برای طیور تخم گذار
- کاهش اثرات منفی استرس گرمایی.
- بهبود کیفیت و تولید و افزایش ضخامت پوسته تخم مرغ

برچسب‌ها: تاثير جوش شیرین در جیره طیور تنظيم دما...